طی اعلام مردمی از زندگی زنی به همراه سه کودک در نمازخانه‌ی پارک سردار جنگل خمام اطلاع حاصل کردیم.

سخن به گزاف نگفته‌ایم اگر محور خمام به خشکبیجار را با وجود حوادث متعدد منجر به جرح و فوت به عنوان جاده‌ی مرگ قلمداد کنیم.

توالت‌های بین‌راهی در مسیر طرح اکوتوریسم جیرسر باقرخاله از جمله مواردی است که تعجب برانگیز شده ؛ موضوعی که حتی در قطار درحال حرکت و هواپیمای در حال پرواز حل گردیده، اما گویا در روستای مذکور باید آب لازم برای پر نمودن آفتابه را از رودخانه تهیه کرده و در نهایت شاهد بازگشت آلودگی به داخل همان رودخانه باشیم!

از هشتم اردیبهشت‌ماه آب سد سفیدرود برای آبیاری مزارع کشاورزی رهاسازی گردید و مشاهدات امروز نشان می‌دهد سطح آب رودخانه‌های شیجان‌رود و خمام‌رود بالاتر آمده است.

جاده‌ی منتهی به آلاچیق درختی که یکی‌از طرح‌های شاخص گردشگری بخش خمام به شمار می‌رود همچنان خاکی بوده و وعده‌ی آسفالت آن محقق نگردیده است.

با وجود افزایش چنین تخلفات آشکاری در سال‌های اخیر، تاکنون اقدام موثری از سوی شهرداری و پلیس راهور صورت نپذیرفته است …

به گفته‌ی این‌شهروند، اگر رغبت شهرداری و مجموعه‌ی شورا این است که چنین تصمیم سرنوشت‌سازی را پشت درهای بسته خواهند گرفت تا یک خیابان استراتژیک به یک بزرگراه بی‌ثمر تبدیل شود، دیگر کاری از ما ساخته نخواهد بود …

مسئولان گیلانی، خصوصاً نمایندگان مجلس باید بر حق آبه‌ی این رودها اصرار بورزند، چرا که این قصه‌ی پرغصه کشاورزان و شالیکاران بخش خمام بوده و بر لزوم مدیریت صحیح و اصولی مدیران استانی و منطقه‌ای دلالت دارد.

دو شهروند خمامی طی یادداشت‎های جداگانه در واکنش به شنیده‌های اخیر در خصوص به‌کارگیری نیروهای نزدیک به برخی از اعضای شورا در واحدهای مختلف شهرداری واکنش نشان دادند.

یکی از شهروندان از وضعیت نامناسب سگ‌های خیابانی و بی‌سرپرست در محل انباشت زباله‌های شهرداری گلایه کرد.

مزار شهید مهرداد حسنی‌نژاد با گذشت قریب به ۳۰ سال از شهادتش بدون سنگ قبر باقی مانده است.

آیا خانواده‌ای را می‌شناسید که برای امور تفریحی با اورژانس تماس بگیرد و به عنوان مثال بگوید «لطفاً ما را تا بیمارستان برسانید» ؟!