ازدیاد سگ‌های ولگرد معضلی است که خمام در سال‌های اخیر با آن دست و پنجه نرم می‌کند. بارها در خصوص حمله دست جمعی سگ‌های ولگرد، حیوان گزیدگی و ترس اشخاصی که شب‌ها به دلیل احتمال حمله سگ‌های ولگرد از خانه خارج نمی‌شوند، شنیده‌ایم و این مسئله انتقادات فراوانی را نسبت به رسیدگی‌ها در خصوص معضل سگ‌های ولگرد به همراه داشته است.

از اجرای طرح اتلاف سگ‌های ولگرد در خمام 2 سال می‌گذرد ؛ طرحی که با استفاده از شیوه‌ی غافلگیری 19 قلاده سگ ولگرد معدوم شدند و برای مدت محدودی از تجمع سگ‌های ولگرد در خمام کاسته شد، و البته روش درنظر گرفته شده برای کنترل سگ‌های ولگرد با مخالفت‌ها و حواشی متعددی مواجه شد.

افزایش سگ‌های ولگرد و تجمع هرچه بیشتر آنها موجب سلب آرامش بسیاری از شهروندان شده و در برخی از ساعات تجمع آنها به گونه‌ای‌است که به علت تعداد بالای آنها در ورودی یک کوچه یا خیابان فرعی موجبات ترس و دلهره‌ی ساکنین را ایجاد می‌نماید.
تردد سگ‌های ولگرد در خیابان‌های شهر به حدی زیاد شده است که این حیوانات به صورت دسته جمعی حضور داشته و همین امر باعث تهدید سلامت بهداشتی و روانی جامعه شده است. اگر چه مناطق حاشیه‌ای بیشتر مورد هجوم این مهمانان ناخوانده‌ی شهری هستند، اما این بدان معنی نیست که شهر خمام از وجود این حیوان در امان باشد ؛ می‌توان در مناطق مختلفی از شهر خمام سگ‌های ولگرد را مشاهده کرد که به صورت گروهی در حرکت‌اند.

فایل صوتی پیوست شده مربوط به مناطق کوهستانی یا کویری کشور نبوده و در ساعات آغازین صبح در مسکن مهر خیابان فرهنگ ضبط گردیده است. (برای پخش بر روی گزینه Play کلیک کنید)

سگ‌های ولگرد علاوه بر پارس کردن در نیمه‌های شب، سلب آرامش و آسایش مردم و حمله به شهروندان، خطر گازگرفتگی و ایجاد جو روانی منفی، عامل سرایت بیش از هفت نوع بیماری مشترک انسان و حیوان (زئوتوز) هستند که از مهم‌ترین آنها می‌توان به بیماری هاری و کیست هیداتیک اشاره کرد.
بیماری‌هایی که میان انسان و سگ مشترک هستند به شدت خطرناک‌اند و در بسیاری از موارد به مرگ منتهی می‌شوند. سگ‌ها دارای قابلیت تولید مثلی بسیار بالا بوده و به همین علت جمعیت سگ‌های ولگرد در صورت اجرا نشدن برنامه‌های کنترل و مبارزه، سریعاً افزایش یافته که مخاطرات فراوانی برای شهروندان به دنبال خواهد داشت.

بر اساس بند 15 ماده 55 قانون شهرداری جلوگیری از شیوع امراض ساریه انسانی، حیوانی و …، و جمع‌آوری حیوانات بلاصاحب و دفع حیوانات مریض، مزاحم و ولگرد از وظایف شهرداری‌هاست. با استناد به بند 31 ماده 10 اساسنامه، تشکیلات و سازمان دهیاری‌ها، دستورالعمل کنترل جمعیت سگ‌های ولگرد با هدف اجرایی نمودن مفاد این ماده‌ی قانونی و رفع مشکلات شهرداری‌ها و دهیاری‌های کشور در زمینه‌ی کنترل جمعیت سگ‌های ولگرد و همچنین تأمین سلامت و آسایش شهروندان توسط سازمان شهرداری‌ها و دهیاری‌ها و در قالب ستاد مرکزی کنترل جمعیت حیوانات ناقل بیماری به انسان و با همکاری و تأیید سایر اعضا تدوین شده است.
در این دستورالعمل بر روش زنده‌گیری برای کنترل جمعیت سگ‌های ولگرد تأکید شده است، زیرا این روش به دلایل رعایت استانداردهای بهداشتی، ممنوعیت در استفاده از سلاح گرم، جایگزین نمودن سلاح بیهوشی، حفظ سلامت روانی شهروندان و رعایت هرچه بیشتر موازین اسلامی در خصوص رعایت حقوق حیوانات مناسب‌ترین روش با امکانات موجود است.