تجلیل از ورزشکاران در قالب برنامه‎های مختلف در خمام درحالی برگزار می‎شود که در حرف می‎توان حمایت از ورزش در این بخش را خوب توصیف کرد، اما زمانی که پای «اقدام و عمل» واقعی در راستای اعتلا و توجه هرچه بیشتر به ورزش و ورزشکاران به میان می‎آید گاهاً واژه‎هایی از قبیل بی‌توجهی، کم‎توجهی، فرصت سوزی و مهمتر از همه نبود اعتبارات در ذهن ورزشکاران و ورزش دوستان نقش می‌بندد.
هرچند منکر تلاش‌های افرادی که صادقانه و دلسوزانه در مسیر اعتلای ورزش خمام گام برمی‌دارند نمی‌شویم، اما گاهاً نگاه غیر تخصصی در ورزش و برخی از هیئت‎های ورزشی معنا و مفهوم ورزش و همچنین تخصص‌گرایی را به حاشیه رانده است. حتی تصدی غیرورزشی‌ها بر برخی از فدراسیون‌های کشوری مسئله‌ی تازه‌ای نبوده و آنرا می‎توان از بزرگترین ضعف‌های ورزش به جهت نبود تخصص و آگاهی کافی از ورزش قلمداد کرد، تا جایی که شاهد حضور غیر ورزشی‌ها در ورزش و حضور ورزشی‌ها در امر سیاست بوده‌ایم.

با این وجود اگر به وضعیت بازتاب خبرهای ورزشی بخش خمام نگاهی داشته باشیم، انتشار یافتن ۱۷۳ خبر با موضوع ورزش در سال ۱۳۹۵ از طریق خمام‌نیوز شاید جالب توجه باشد، هرچند شماری از این اخبار مربوط به مسابقات مناسبتی و جلسات بوده یا متعلق به ورزشکارانی باشد که در قالب تیم‌های غیر خمامی به افتخاراتی دست یافته‌اند. انتشار ۵۹ خبر فوتبال، ۲۵ خبر شطرنج، ۲۰ خبر کاراته، ۱۲ خبر بدنسازی، ۱۱ خبر والیبال، ۱۱ خبر تکواندو، ۷ خبر کشتی، ۷ خبر رزمی و خبرهایی از قبیل کوهنوردی، شنا و … نشان از آن دارند که برخی از هیئت‌های ورزشی در میان لیست ۲۹ ردیفه‌ی هیئت‌های بخش خمام فعالیت چشمگیری نداشته یا بعضاً در سال ۱۳۹۵ به استراحت کامل پرداخته‌اند. این موضوع تا جایی پیش رفته که در اقدامی قابل تامل مسابقات سالانه‌ی فوتبال جام دهیاری‌ها و فوتسال جام رمضان در سال ۹۵ نیز توسط هیئت‌های دیگر، یعنی غیر از هیئت فوتبال برگزار شد.

خمام به واسطه دارا بودن استعدادهای ورزشی بالا و چهره‌های شاخص استانی، کشوری و حتی آسیایی همواره کانون توجه بوده، اما در امر توجه مسئولین و اختصاص سرانه و بودجه ورزشی حرفی برای گفتن نداشته و همین امر موجب کناره‌گیری برخی از ورزش یا مهاجرت و حضور نخبگان ورزشی این دیار شده، که نمونه‌هایی از آن قابل اشاره است. یقیناً مرهم دردهای بی‎پایان ورزش و ارتقاء آن در سطح ملی و کشوری نیازمند ورود افراد فعال و البته تخصصی به هیئت‌های ورزشی است، چرا که در اکثر رشته‎ها، بحث‎های کلیدی همچون استعداد‎یابی یا مهیا کردن فضا برای بهره‌گیری از مربیان مغفول مانده و ستارگان ورزشی راهی جز حضور در تیم‌های غیر خمامی و شهرهای دیگر برای ادامه فعالیت ورزشی ندارند. نوک پیکان این انتقاد ابتدای به امر به سمت سیاست‌های وزارت ورزش و جوانان و فدراسیون‎های تحت امر است که از جمله‌ی آن می‌توان به واگذاری سالن‌های ورزشی به بخش خصوصی اشاره کرد که خمام نیز از این امر مستثنی نبوده و ورزشکاران خمامی در استفاده از سالن‌های ورزشی با مشکلات متعددی مواجه بوده و به در دست گرفتن غیرمستقیم یکی از سالن‌ها توسط اداره‌ی ورزش در مزایده‌ی آینده امیدوار هستند.

بخش خمام همواره مهد ورزش، قهرمان‌پروری و ورزشکارانی از جنس اخلاق و معرفت بوده و شایسته است که مربیان، مدیران و روسای ورزشی در کنار و همسوی این نام‎آوران، موتور محرکه ورزش را بار دیگر با قدرت بیشتری به حرکت درآورند. فراموش نکنیم که اگر ورزش خمام حرفی برای گفتن دارد در قدم اول به واسطه‌ی وجود استعدادهای همین ورزشکاران بوده و توجه به ورزشکاران و ورزش دوستان مختص چندماه از سال، مناسبت‌ها یا ایام انتخابات نیست. لذا این امیدواری وجود دارد که اداره ورزش و جوانان خمام نگاه دقیق‌تری به هیئت‌های ورزشی و عملکرد سالانه‌ی آنها داشته، نسبت به تجلیل مناسب، در خور شان و به دور از فضاهای سیاسی و انتخاباتی از ورزشکاران برتر هر سال اقدام نموده و مهمتر از همه به صورت دوره‌ای و بدون آنکه نیاز به نگارش و امضای طومار برای برکناری افراد نامناسب برای تصدی هیئت‌ها باشد، برای تصدی هیئت‎های ورزشی افرادی را به صورت دوره‌ای (به‌عنوان مثال یکساله) از میان جوانان، پیشکسوتان فعال یا متخصصین آن رشته انتخاب کرده و برای امر ورزش برگزیند ؛ امری که در سالیان متعدد گاهاً در تصاحب مدیران ادارات، چهره‌های سیاسی، افراد غیرورزشی و یا افراد دارای مشغله‌ی غیرمرتبط بوده و قطعاً به پیشرفت ورزش خمام منجر نشده است.

هیئت‌های ورزشی