موسیقی محلی همیشه بخش جدایی‌ناپذیر از فرهنگ هر منطقه بوده است. این موسیقی، با هر نت و آوای خود، قصه‌ای از تاریخ، انسان‌ها و دل‌های یک ملت را روایت می‌کند. شاید در ابتدا به نظر برسد که این آوازها و لالایی‌ها فقط برای گذران لحظات یا شاد کردن دل‌ها بوده‌اند، اما در واقع این موسیقی‌ها، روایت‌گر هویت و احساسات مردمی‌اند که نسل به نسل آنها را حفظ کرده‌اند.

حسن اسدی، در یادداشت خود نوشت: در بسیاری از مناطق، موسیقی محلی به عنوان یک نوع “زبان” برای ارتباط و بیان دردها و شادی‌ها بوده است. از آهنگ‌های فولکلور گرفته تا ترانه‌های محلی در جشن‌ها و عزاها، هر کدام به نوعی تاریخ و سبک زندگی مردم را منعطف می‌کنند. این موسیقی‌ها حتی در سخت‌ترین شرایط، برای مردم دلگرمی و امید به ارمغان می‌آوردند و از درد و رنج‌هایشان می‌کاستند.

اما امروزه در میان همه‌ی شلوغی‌های زندگی شهری و تأثیرات موسیقی مدرن، این نغمه‌های محلی به تدریج فراموش می‌شوند. اما همچنان در گوشه‌ و کنار روستاها، در دل خانواده‌ها، و در مجالس کوچک، صدای این موسیقی‌ها به گوش می‌رسد. شاید در دنیای امروز نیاز داشته باشیم تا بیشتر از گذشته به این آثار گرانبها توجه کنیم و آنها را برای نسل‌های آینده حفظ کنیم.