تعطیلی، بسته‌شدن درهای اقامتگاه،‌ تعدیل کارکنان و پرداخت‌ اقساط وام‌های دریافتی تنها بخشی‌از داستان اقامتگاه‌های بوم‌گردی در یک سال شیوع کروناست. آنها با انواع و اقسام مشکلات اقتصادی دست به گریبان‌اند و برخی حتی به فکر فروش اقامتگاه و تغییر شغل افتاده‌اند. نوروز ۱۴۰۰ در حالی شروع می‌شود که اغلب شهرهای گردشگرپذیر با محدودیت‌های جدی در ورود گردشگر مواجه خواهند بود.
مسافرت به شهرهای شمالی، مشهد،‌ شیراز و سایر شهرهای قرمز و نارنجی تنها با وسایل حمل‌ونقل عمومی امکان‌پذیر و ورود خودرو با پلاک غیربومی با جریمه‌های سنگین مواجه است. این‌اتفاق درحالی می‌افتد که اقامتگاه‌ها و سایر کسب‌وکارهای گردشگری با بیکاری یک ساله پس از شیوع کرونا مواجه بوده و انتظار داشتند در نوروز ۱۴۰۰ بخشی از خسارت‌هایشان را جبران کنند.

مدیر تلارخانه مرزدشت اوضاع کنونی را بدترین شرایطی می‌داند که از ابتدای کارش با آن مواجه شده است. لیلا بردبار می‌گوید : مسوولان بارها در صحبت‌هایشان مردم را به تاسیس اقامتگاه‌های بوم‌گردی تشویق کرده بودند، اما این روزها ساعت ۵ صبح هر ماه تنها پیام بانک برای کسرشدن وام‌مان می‌آید، درحالی که ما کسب و کارمان تعطیل شده است.
وی با اشاره به اینکه در این ماه‌ها ترکیب مسافرانش تغییر کرده،‌ عنوان می‌کند : پیش‌از کرونا گردشگرانی که داشتیم معمولا با سبک بوم‌گردی آشنا بودند، درحالی که این‌روزها تماس‌هایی از مسافرانی داریم که پیش‌تر در اماکن عمومی چادر می‌زدند و می‌خواهند اقامت‌های بسیار ارزان داشته باشند و برایشان بهداشت و پروتکل‌های بهداشتی هم اهمیتی ندارد. آنها انتظار دارند ما با قیمت بسیار پایین اقامتگاه را اجاره دهیم، که برای ما با توجه به هزینه‌ها چنین چیزی امکان‌پذیر نیست.
بردبار در پاسخ به این‌پرسش که آیا انتظار محدودیت‌ها در نوروز امسال را داشتید، می‌گوید : تا هفته پیش هم وزیر گردشگری مطرح کرد شهرستان‌های زرد امکان سفر دارند، بنابراین ما انتظار نداشتیم با ممنوعیت سفر مواجه شویم. سال قبل در این ایام ما با تماس‌های متعدد برای رزرواسیون مواجه بودیم، اما این‌روزها هیچ‌کس برای سفر به منطقه ما تماس نمی‌گیرد،‌ درحالی که موعد اقساطمان هم رسیده است.
مدیر تلارخانه از در معرض فروش گذاشتن ۳ اقامتگاه در گیلان خبر داده و می‌افزاید : آنها توان پرداخت اقساطشان را ندارند، درحالی که هزینه زیادی برای ساخت اقامتگاه‌شان کرده‌اند. در کشورهای دیگر اگر از صاحبان هتل‌ها یا اقامتگاه‌ها خواسته می‌شود کارشان را تعطیل کنند، هزینه‌هایشان را پرداخت می‌کنند، اما متاسفانه ما شاهد شرایطی هستیم که تنها از ما خواسته می‌شود کارمان را تعطیل کنیم، ولی از هیچ حمایتی هم برخوردار نیستیم و باید هزینه‌های جانبی اقامتگاه در کنار هزینه‌های بیمه و خانواده را نیز تامین کنیم.