با توجه به شرايط كنوني دنيا و وضعيت امروز، پرداختن به مباحث ايدئولوژيك بيش از هر زماني نمود کرده و اهميت بسزا و تاثير والايي در انديشيدن انسان، رفتار و رابطه‌ی او با آفريدگار و جامعه دارد، و نظر به اينكه مباحث مزبور اثر فعالي در پايه گذاري شكل و شيوه‌ی زندگي و برنامه ريزي ساختار تمدن و محتويات آن چون تعليم و تربيت، اخلاق، فقه، فلسفه‌ی علوم، تاريخ، زندگي و … دارد، جايگاه عمده و پيشرفته‌اي را در صحنه‌ی انديشه‌ی اسلامي از آن خود مي‌سازد و از اساسي‌ترين و پايگاه تمام تمدن عظيم انساني بوده است. قرآن كريم اين حقيقت و رابطه ميان شيوه‌ی زندگي و ايدئولوژي را در آيه 84 سوره اسراء چنين بيان مي‌فرمايد:

قُلْ كُلٌّ يَعْمَلُ عَلَي‌’ شَاكِلَتِهِ فَرَبُّكُمْ أَعْلَمُ بِمَنْ هُوَ أَهْدَي‌’ سَبِيلاً
به مردم بگو كه هر كس بر حسب ذات و طبيعت خود عملي انجام خواهد داد و خداي شما بر آنكه را هدايت يافته از همه كس آگاه‌تر است.
(هدايت شدگان را بر گمراهان كاملاً امتياز خواهد داد)

از اين‌رو لازم است دامنه‌ی مباحث ايدئولوژي را متحول و افق‌هاي آن‌را توسعه بخشیم تا بتواند تمامي مقوله‌هاي فرهنگي امروزي با شيوه‌هاي عقلي را در برگيرد، فـرهنگ و تمدن رنگ و جلاي توحيد گرفته و فعاليتهاي زندگي بر پايه اين منطق استوار شده باشد. ( سوره‌ی بقره آيه 138 : صِبْغَةَ اللَّهِ وَمَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ صِبْغَةً وَنَحْنُ لَهُ عَابِدُونَ )

وقتي اهميت اين مطلب مبرهن مي‌گردد كه اهميت خويشتن هويدا گردد، اين خود فراموشي امروز جامعه و جوان در سايه‌ي فـراموشي خويش است كه در سايه‌ی فراموشي مبداء، پيدا وهويدا مي شود. فرهنگ غرب در جهاني آكنده از افكار و مفاهيم، فلسفه‌ها و ارزشهاي جاهلي،هنوز سبعيت قديم واصل بداهت آزادي‌هاي جنسي به‌دنبال رفع وجبران هشدارهاي دروني مي‌گردند و شـاهـد هستيم رشد عجيب فرهنگ براي رهايي و برون رفت بي‌هويتي و فراموشي و … لازم است. اصحاب قلم و خرد با هم‌افـزايي و جلسات متعدد و مكتوبات قابل فهم و به روز دست به كار شوند.

• به سهم خود لازم مي‌دانم هدف از نوشتار را به‌طور مختصر در چند بند شرح دهم :
  • عمق بخشيدن به مفاهيم ايمان به خدا و تحكيم رابطه‌ی انسان با خدا از طريق رشد معارف الهي و تشريح اصول ايدئولوژي و تبيين موارد پوشيده ومبهم آن.
  • دفاع و پاسداري از ايدئولوژي اسلامي و رد شبهاتي كه دشمنان اسلام ناآگاهانه و مغرضانه بر مي‌انگيزند.
  • گشايش مرزهاي نوين در برابر انديشه اعتقادي و توسعه‌ی حدود و صحنه فعاليت آن بطوري كه انسان بتواند ديدگاه و موضع خود را در قبال هر مسئله اعتقادي كه در زمينه‌ی عقيده وانديشيدن انساني مطرح مي گردد تعيين نمايد ؛ اين امر به شكلي انجام پـذيـرد كـه شكافي در زمينه‌هاي عقيده و انديشيدن ايجاد نشود، تا مبادا اصول اعتقـادات گمراه كننده مجالي براي رخنه بيـابند و در نتيجه محدوديتهاي وسيعي از انديشه‌ها واعتقادات ما را در برگيرند.
  • فراهم كردن زمينه‌ی شكل‌گيري رفتار و پي‌ريزي شالوده‌ی زندگي بر پايه اعتقاد و ايمان به خداي سبحان و ارزشهاي توحيدی، و مواردی از این قبیل …

« کریم عاشوری »