اهمیت واحد آتش‌نشانی خمام با ۴ نفر نیرو در هر شیفت از این بابت بیشتر به چشم می‌آید که ماموریت‌های آن علاوه بر حوزه شهر، ۴۴ روستای بخش خمام را از شرقی‌ترین نقطه تا غربی‌ترین نقطه شامل می‌گردد، به خصوص که بر اساس آمار عمده‌ی حوادثی که در خمام روی میدهد مربوط به عملیات اطفاء حریق و نجات جان انسان‌ها در محدوده روستاهای این بخش پهناور بوده است.

مساله زمانی نگران کننده‌تر می‌شود که بدانیم علیرغم برخورداری از ماشین آلات و تجهیزاتی همچون سِت نجات، آتش‌نشانی خمام فاقد تجهیزات لازم برای مقابله با حوادث آتش سوزی در ارتفاعات، یعنی ساختمان‌های بیشتر از ۲ طبقه است، که با در نظر گرفتن وجود چند شهرک در محدوده شهری و افزایش روزافزون آپارتمان‌سازی، پاسخ به این پرسش که «میزان آمادگی برای اطفاء حریق ساختمان‌های چندطبقه چقدر است ؟!» بدون جواب قانع کننده مانده یا بر نگرانی می‌افزاید.

آتش‌سوزی در ساختمان‌های بلند‌مرتبه یکی از دشوارترین حوادث شهری برای آتش‌نشان‌هاست و عدم برخورداری از بالابر هیدرولیک نیز موجب گشته آتش نشانی خمام در رابطه با خدمات رسانی به آپارتمان‌های بیش‌از ۲ طبقه با مشکلاتی جدی مواجه باشد، که اگر در اثر غفلت جان یک انسان به خطر بیفتد آلام آن‌را با هیچ مقدار سرمایه‌ای نمی‌توان برطرف کرد.

بدون شک ایمن‌سازی ساختمان‌ها اولین قدم برای پیشگیری در مقابل آتش‌سوزی به ویژه در ساختمان‌های بلند‌مرتبه است، اما عدم برخورداری از تجهیزات مدرن آتش‌نشانی خود عامل دیگری در دشوار شدن عملیات اطفای حریق است.
آتش‌نشان به عنوان شغلی پر خطر که در محیط‌های آسیب‌زا حضور دارد، نیازمند توجه بیشتر است و کمبود امکانات اطفاء حریق و نجات مردم در سوانح و حوادث از ضروری‌ترین مواردی است که باید به آن توجه کرد. سازمان‌های آتش نشانی با هدف نجات جان و اموال انسان‌ها تشکیل شده اند، بنابراین یک آتش نشان قادر است در بحرانی‌ترین شرایط محیطی و زیان آورترین شرایط کاری، به یاری حادثه دیدگان بشتابد. اما در کنار تحسین عملیات قهرمانانه آتش‌نشان‌ها، بخشی از این چرایی‌ها درباره تجهیزات ماشین‌های آتش‌نشانی و آمادگی فنی آنها برای مقابله با رویدادها است.
خسارت‌های ناشی از حوادث آتش سوزی را می‌توان با مدیریت صحیح پیشگیرانه، ارتقای آگاهی مردم و تهیه امکانات لازم برای مواجهه با رویدادها به حداقل کاهش داد. برخورداری از لوازم و تجهیزات لازم آتش نشانی نیز از مهمترین عوامل اولیه در کاهش میزان خسارت‌های احتمالی ناشی از آتش سوزی است و نبود آن موجب گسترش حریق و بروز خسارت‌های مالی و جانی می‌شود.

جمعیت بخش خمام که بر اساس آخرین سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۹۵ حدود ۵۵ هزار نفر است، به علت کمبود تجهیزات و لوازم لازم برای اطفاء حریق در ساختمان‌های چند طبقه، نبود ایستگاه در مرکز دهستان‌ها، کمبود نیرو و … با این نگرانی مواجه است که در مواقع بروز آتش سوزی، فرصت مهار زودتر آتش یا حضور در چند نقطه‌ی دچار سانحه را در زمان مناسب از دست دهد. 

با در نظر گرفتن اینکه آتش زبان انتظار را نخواهد فهمید و زبانه کشیدن را ادامه می‌دهد تا همه چیز را تبدیل به خاکستر کند، آیا تجهیز آتش نشانی که در مواقع لزوم باید زندگی انسان‌ها را نجات دهد اولویت بالاتری نسبت به بسیاری از مخارج اصلی و فرعی دستگاه‌ها ندارد ؟! اگر بر اثر کمبود تجهیزات، عملیات امداد به درستی صورت نگرفته و شهروندی مال و جان خود را از دست دهد، چه کسی پاسخگو خواهد بود ؟!