مراسم یادواره‌ی شهادت شهیدان والامقام علی نقی‌زاده و سیدحسین موسوی، شب گذشته همزمان با روز شهادت حضرت امام جعفر صادق (ع) به مورخه‌ی 11 شهریور پس از نماز مغرب و عشاء در مسجد جامع امامزاده حسن (ع) خمام برگزار گردید. در این مراسم قاری قرآن “حاج حسن رجبی” به قرائت کلام الله مجید پرداخته، سپس پس از سخنرانی “حجت الاسلام والمسلمین مطهری”، مداح اهل بیت “حاج ابراهیم قانع” از مشهد به مداحی پرداختند.

علی نقی زاده و سیدحسین موسوی با وجود فاصله‌ی سنی همانند دو برادر هم خون، دو یار جدا نشدنی و رفیق شفیق، همواره با هم و در کنار هم بودند تا زمانی که دست تقدیر الهی سیدحسین موسوی را در تاریخ 30 مهر 1362 به فیض عظمای شهادت نائل نمود. دو سال بعد وقتی که علی نیز به آرزوی دیرینه‌‌اش دست یافت و پیکر مطهرش برای تشییع و تدفین به خمام آورده شد، به رغم اینکه مادر شهید موسوی وصیت و سفارش کرده بود پس از مرگ او را در قبر فرزند شهیدش دفن کنند، اما با شهادت علی و اطلاع از درخواستش در مراسم خاکسپاری سید حسین، از حق خویش چشم پوشید و اجازه داد که پیگیر مطهر شهید نقی زاده در طبق دوم قبر فرزندش و بر روی سنگ لحد موجود دفن شود تا علاوه بر روح قدسی و مطهرشان که در برزخ در کنار هم به سر می‌برند، جسم‌های گلگون و پاکشان نیز با هم در یک قبر آرام و قرار گیرد ؛ و بدین سان بود که شاید برای اولین و آخرین بار در طول دفاع مقدس دو شهید در یک قبر جا گرفت و اکنون دو سنگ در کنار هم بر روی یک قبر در امامزاده حسن (ع) خمام قرار گرفته و زیارتگاه رهروان شهدا، دوستان و همرزمان آنان می‌باشد. در بخشی از وصیت نامه‌ی شهید علی نقی‌زاده آمده است : من سعادت خویش را نمی‌یابم مگر در پیمودن خط خونین ابا عبدالله الحسین (ع) که راه تمامی شهدای انقلاب اسلامی است. شهادت هدیه‌ای است گرانبها از جانب خداوند تبارک و تعالی برای بندگان خاص خود که نصیب هر کس نمی‌شود. ای پدر و مادرم! بدانید و مطمئن باشید من امروز در راه جاودانه‌ای گام نهادم که انتهای آن ان شا الله حکومت مستضعفین جهان است. می‌دانم قطعاً به مکانی خواهم رفت که تا نفوس، تکمیل و روانها تطهیر نباشد کسی نمی‌تواند به این منزلگه دسترسی پیدا کند. مادرم! بعد از شهادتم افتخار نما که فرزندی در راه اسلام و خدا هدیه کردی و من امیدوارم که شما راه امام عزیزمان را که همان راه انبیاء برای رسیدن به لقاءالله است را فراموش نکنید.