حجت‌الاسلام والمسلمین علیرضا عاشوری ظهر امروز در گفتگو با خمام‌نیوز به مناسبت سالروز حماسه ۹ دی، عنوان کرد : روز ششم دی‌ماه سال ۱۳۸۸ فتنه‌گران وابسته به اجانب در روز عاشورا پای‌کوبان و با سر و وضعی نامناسب در چند خیابان تهران حضور یافتند و ضمن اسائه ادب به شعائر اسلامی و حضرت اباعبدالله الحسین (ع) به سوگواری دست‌جات حسینی متعرض شدند و به ضرب و شتم گروهی از نمازگزاران در میدان جمهوری پرداختند.
امام جمعه‌ی خمام، ادامه داد : انتشار اخبار مربوط به ابعاد حادثه و جسارت فتنه‌گران سبز، منافقان و بهائیان آشوبگر به پرچم‌ها و نمادهای عاشورائی، موجی وسیع از انزجار و نفرت را در میان مردم کشور پدید آورد. در روزهای هشتم و نهم دی‌ماه ۸۸ قیام‌های وسیعی در اقصی‌نقاط کشور و خیابان‌های تهران شکل گرفت که در قالب راهپیماییهای پرشوری خشم مردم انقلابی کشورمان را از آشوبگران دین ستیز، آشکار می‌ساخت.
به گفته‌ی وی، این راهپیمایی‌های وسیع که شمار حاضران آنها فقط در تهران بیش از ۳ میلیون نفر تخمین زده می‌شد برای همیشه طومار فتنه‌گران را درهم پیچید، به گونه‌ای که رسانه‌های بیگانه و تحلیل‌گران غربی نیز نتوانستند حیرت و شگفتی خود را از حرکت انقلابی مردم ایران پنهان کنند.
عاشوری با بیان اینکه مقام معظم رهبری این حرکت پرشور را نشانه بصیرت و هوشمندی مردم آگاه و انقلابی ایران اسلامی عنوان کردند، یادآور شد : در شرایطی که امر بر خیلی‌ها متشبه شده بود، خارج نشینان خیال می‌کردند روزگار انتقام فرا رسیده است ؛ ساده لوحان داخلی نیز درصدد گشودن کینه‌های بَدرِیّه و اُحُدِیّه و خَیبَرِیِّه و حُنَینِیّه بودند و برخی از خواص نیز با سکوت خود بر مظلومیت رهبری می‌افزودند، که ناگهان عاشورا فرا رسید و مسیر حق و باطل را مشخص کرد.
امام جمعه‌ی خمام، ادامه داد : وقتی‌که مردم احساس کردند با اهانت به عاشورا، قلب نازنین امام زمان (عج) به درد آمده است، صبرشان لبریز شد و بدون اینکه منتظر اجازه کسی بمانند به خیابان‌ها ریختند و بساط فتنه را برای همیشه برچیدند.
به گفته‌ی حجت‌الاسلام والمسلمین علیرضا عاشوری، تاریخ ایران هیچگاه این روز را فراموش نخواهد کرد و هر ساله باید سالروز آن با شور و هیجان ویژه برگزار شود.
این مسئول با بیان اینکه امیرالمؤمنین (ع) بعد از فتح بصره فرمودند «اما ان لکل قوم سامریّا»، یعنی «بدانید هر قوم و جمعیتی، سامری دارد»، تصریح کرد : سامری آن مرد منافقی است که با استفاده از پاره‌ای مطالب حق به جانب، سعی در گمراه ساختن مردم دارد.
به گفته‌ی وی، نظام اسلامی ایران با سعه‌ی صدر فراوان صحنه انتخاباتی گسترده در ریاست جمهوری دهم برای آحاد ملت به وجود آورد که می‌رفت به سبب شکوه حضور ۸۵ درصدی مردم تا سال‌های سال آینه دق کسانی باشد که همه‌ی هنرشان آوردن فقط ۲۵ تا ۳۰ درصد مردمشان پای صندوق‌های رای است و با این حال ادعای دموکراسی‌شان گوش فلک را کر می‌کند، و تازه لشکر می‌کشند به این سوی دنیا تا به ما «مردم‌سالاری» بیاموزند!، اما عدم تمکین نانجیبانه گروهی فتنه‌گر به رأی مردم حلاوت این پیروزی را به کام ملت تلخ و فرصت‌ها و هزینه‌های بی‌شماری را که می‌شد در جهت اعتلای مادی و معنوی کشور به خدمت گرفت، مصروف رفع فتنه و توطئه نمود.
عاشوری با بیان اینکه برخی خیال می‌کنند گذر زمان خواهد توانست گرد فراموشی بر گناه کبیره فتنه‌گران افشانده، جنایت و خیانت آنان را از خاطر نظام و ملت ببرد، افزود : روز ۹ دی، یوم‌الفصل و روز جدایی حق از باطل بود. بصیرت مردم از این روز، یوم‌اللّهی ساخت تا دیگر صفین تکرار نشود و کار به حکمیت تحمیلی و غلبه لشکر شکست خورده نفاق نکشد. فتنه‌ای که در سال ۱۳۸۸ بر پا شد، جز با حضور ده‌ها میلیونی مردم خاتمه پیدا نمی‌کرد و این افتخار برای انقلاب اسلامی ایران بس، که چنین روزی را در تاریخ خود ثبت کرده است. روزی که وقتی مردم دیدند کسی را که به او رأی داده‌اند به اسلام و نظام و رهبری و مقدّسات پشت کرده، فوراً قیام کردند و آرای خود را پس گرفتند ؛ نه تنها آرای همان سال خودشان را از فتنه‌گران، بلکه آرای سال‌های قبل خود به حامیان‌فتنه را هم پس گرفتند و بر وجود نحثشان لعنت فرستادند و با این عمل خود ثابت کردند که طبق فرمایش حضرت امام (ره) «تا زمانی با افراد هستند که به نظام پشت نکرده باشند».
امام جمعه‌ی خمام در بخش دیگری از سخنان خود با بیان اینکه این ملت دیگر هیچ‌گاه اجازه نخواهد داد که روزگار به قبل از ایام ۹ دی برگردد، خاطرنشان کرد : گذشت آن زمانی که در روزنامه‌های زنجیره‌ای خود می‌نوشتند «امام معصوم هم قابل نقد است، قیام کربلا خشونت بوده، افکار امام باعث عقب‌‌اندگی کشور است و باید به موزه سپرده شود!». می‌گفتند باید ابرقدرتی آمریکا را قبول کرد و ماه هم جایگاه جهان سومی خود را بپذیریم، می‌گفتند باید موجودیت اسرائیل را به رسمیت شناخت و نباید بی‌جهت دشمن‌تراشی کرد. تعهد داشتند که مطابق خواست آمریکا و اروپا عمل کنند و موفقیت خود را در جلب رضایت آنها می‌دانستند، اما مقام معظم رهبری کارشان را با یک مثال برای آنها روشن ساخته و فرمودند : کار شماها مثل این است که تیمی به دروازه خودی گل بزند، بعد هم بگوید چون تیم حریف و طرفدارانش را خوشحال کردیم، پس کار خوبی کردیم!
این مسئول، ادامه داد : اگر ما برای همیشه این حماسه ۹ دی را که از برکات ماه محرم و از افتخارات ملت ایران و نظام جمهوری اسلامی است زنده نگه داریم، مطمئن باشید که هیچ‌گاه توطئه‌های دشمنان کشور ما کارساز نخواهد بود. زمانی دشمن بر ما جرأت پیدا می‌کند که ما خیانت خیانت‌کاران را فراموش کنیم. طلحه و زبیر تا قبل از خلافت امیر المؤمنین (ع) و تا زمان عثمان، مروان‌بن‌حکم و ولیدبن‌عقبه را خائن‌ترین افراد می‌دانستند، به خاطر بیدادی که در دستگاه خلافت عثمان می‌کردند. آنها نیز طلحه و زبیر را بخاطر جنگ‌های بدر و احد و خندق و فتح مکه، دشمن می‌داشتند. ولی بعدها در کنار هم قرار گرفتند و شمشیر به روی امیر المؤمنین (ع) کشیدند. واقعاً چه امر مهمی باعث شد که طلحه و زبیر، مروان و ولید را بر علی‌ (ع) ترجیح دهند؟! چطور مروان و ولید، دشمنی‌های کینه‌توزانه خود با طلحه و زبیر را به فراموشی سپردند ؟!
امام جمعه‌ی خمام با بیان اینکه این هشداری است به همه‌ی ملت که به خیانت‌کاران و حامیان آنها ابداً اعتماد نکنند، اذعان داشت : حدود ۶ ماه دیگر انتخابات ریاست جمهوری و شوراهای شهر و روستا در پیش است. قطعاً کسانی که در دوران فتنه حامی فتنه‌گران بودند کاندید خواهند شد، ولی میدان امتحانی برای عموم ملّت است. به کسی رأی بدهید که در نزد خداوند، حجت شرعی داشته باشید. حجت شرعی یعنی اینکه آیا او به نفع اسلام و انقلاب و ولایت و حافظ آرمان‌های نظام و دشمن دشمانان آن هست یا نه؟ «سِلمٌ لِمن سالَمکم و حربٌ لِمَن حارَبکم» یعنی «ما با دوستان اباعبدالله(ع) دوست و با دشمانان او دشمنیم» و این را باید در عمل نشان دهیم. فتنه‌گران و حامیان و هم مسلکانشان نشان دادند که با ابا عبدالله (ع) دشمن‌اند، بنابراین هیچ توجیه شرعی به رأی دادن به آنها وجود ندارد، که البته قبل از آرای مردم، وظیفه شورای نگهبان در این مرحله بسیار خطیر است که باید قاطعانه و بدون توجه به جوسازی‌ها وظیفه شرعی و الهی خود را انجام دهند.
به گفته‌ی حجت‌الاسلام والمسلمین علیرضا عاشوری، هیچ نظام سیاسی در دنیا به مخالفین خود اجازه شرکت در رقابت انتخاباتی را نمی‌دهد، بلکه فقط یک فضای سالم برای رقابت در چارچوب نظام را فراهم می‌کند.