تیمور گورگین، شاعر، روزنامه‌نگار، پژوهشگر و ترانه‌سرای برجسته گیلک، شب گذشته در سن ۹۰ سالگی به‌دلیل کهولت سن در منزل شخصی‌اش در خمام دار فانی را وداع گفت.

وی فعالیت هنری خود را در سال ۱۳۲۸ با انتشار اثری با نام مستعار «مورچه رشتی» در نشریه‌ی «چلنگر» آغاز کرد و با ترانه‌ی ماندگار «بنفشه گل» که با صدای ناصر مسعودی شناخته می‌شود، در ذهن علاقه‌مندان موسیقی محلی ماندگار شد. گورگین از چهره‌های مؤثر در تحول ترانه‌سرایی گیلکی به‌شمار می‌رفت و آثار طنزآمیزی نیز با نام‌هایی چون «مولای رشتی» و «بی‌مخ میرزا» از او منتشر شده است.

او پس از درگذشت همسرش، تهران را ترک کرد و در خمام سکونت گزید. از جمله آثار مکتوب او می‌توان به «شناختنامه‌ی خمام» (به‌طور مشترک با رضا غیاثی) اشاره کرد که از منابع مرجع درباره‌ی این منطقه محسوب می‌شود.

در سال ۱۳۹۹، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نشان درجه‌یک هنری معادل دکتری را در رشته شعر به استاد گورگین اعطا کرد؛ نشانی که تأییدی بر جایگاه ادبی و فرهنگی او در ایران معاصر است.

گفتنی‌ است، مستندی درباره‌ی زندگی و آثار این چهره‌ی فرهنگی توسط پویا قربانی ساخته شده که به زوایای کمتر دیده‌شده‌ای از زندگی او می‌پردازد.