محمدرضا احمدی «یکی‌از نمایندگان فعلی رشت‌وخمام در مجلس» با بیان اینکه گیلان در رتبه نخست سرطان کشور قرار دارد، گفت: بعضی‌از مسوولان علاقه‌‌ای ندارند واقعیت‌های استان را بازگو کنیم، اما باید واقعیت‌ها را بگوییم تا مسوولان و وزرا برای درمان درد اقدامی انجام دهند.
وی در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره بر آنکه درباره بوی تعفن و هجوم سیل‌آسای مگس پسماند سراوان بارها در مجلس صحبت نموده، افزود: دیگر اجازه نمی‌دهیم محلی مانند پسماند سراوان در رشت داشته باشیم و می‌طلبد کارخانه زباله‌سوز مانند استان‌های گلستان و مازندران در گیلان راه‌اندازی شود.

به گزارش خمام‌نیوز، اگر به وضعیت انباشت زباله در سایت دپوی خواچکین که به معضلی برای مردم منطقه تبدیل شده‌بود نگاهی داشته باشیم، بر خلاف اظهارات احمدی پی می‌بریم که از مدت‌ها قبل در خمام سراوان جدیدی شکل گرفته و بر اساس اظهارات مسوولان محلی هیچگونه کمکی از سوی نمایندگان مجلس برای رفع مشکل صورت نپذیرفته بود، اما در همان‌بازه زمانی شاهد نصب بنر تقدیر و تشکر از این‌نماینده توسط هواداران وی در راستای رفع این‌معضل بوده‌ایم، که عملاً ماهی‌گرفتن از آب گل‌آلود تلقی میشد!

اینکه نمایندگان صدای مردم بوده و مشکلات آنان‌را در مجلس فریاد بزنند نکته مثبتی به‌شمار می‌رود؛ اما این‌مشکلات تنها با گفتار درمانی برطرف نمی‌شوند و در کنار همه حرف‌های مطروحه، «عمل» به وعده‌ها ضروری به‌شمار می‌رود!

نگارنده بار دیگر سوال خود را تکرار می‌کند؛ ۳ نماینده مردم رشت‌وخمام در این چهارسال گره کدامیک از معضلات شهرستان خمام را باز کرده‌اند؟