دهیار روستای اشمنانطالم که جزء روستاهای نمونه به لحاظ مدیریت پسماند به‌شمار می‌رود، گفت : تمام روستاهای گیلان درگیر مساله پسماند بوده و اشمنانطالم نیز از این‌معضل مبرا نیست.
محمد ضیابخش با بیان اینکه مشکل ما این است که اکنون زندگی روستایی و بافت و معماری روستاها از قالب روستایی خطه شمال فاصله گرفته و شبه شهرنشینی شده، تصریح کرد : در بافت روستایی محوطه‌ها و عرصه‌ها کم شده و این باعث شده خیلی‌از مصارف خانواده‌های روستایی از بیرون و به‌صورت بسته بندی تهیه شود ؛ از سوی دیگر آموزش‌های لازم برای تفکیک زباله از مبداء وجود ندارد و بسیاری نیز از دفن زباله‌های تر به منظور تهیه کمپوست خودداری می‌کنند.
وی با تاکید بر اینکه از تجربیات سمن‌های محیط زیستی برای آموزش شیوه‌های مناسب تفکیک زباله و مدیریت آن استفاده کرده و ۲ یا ۴ جلسه گذاشته شده، ادامه داد : گرچه قدری از حجم زباله‌های روستا کاسته شد، اما هنوز به نتیجه موردنظر نرسیده‌ایم.
ضیابخش با اشاره به اینکه روستای اشمنانطالم اکنون دیگر به محدوده شهری چسبیده است، افزود : این زباله‌ها به نهرها، اراضی کشاورزی و حاشیه جاده‌ها انتقال پیدا می‌کند و برای محیط زیست و مردم خطرناک است.
به گفته‌ی وی، دهیاری‌ها بنیه مالی کافی نداشته و مبلغی‌که از محل ارزش افزوده از استانداری واریز می‌شود ناچیز است، به نحوی که برای روستای یک‌هزار نفری به‌عنوان مثال ۵ میلیون تومان جوابگو نبوده و سیستم باید اصلاحیه‌ای بزند.