لزوم جدی گرفتن بیماری «تب کریمه کنگو»
در جلسه شورای بهداشت بخش خمام که با حضور بخشدار و مسئولین شبکه دامپزشکی شهرستان رشت با محوریت آنفولانزای حاد پرندگان، تب کریمه کنگو و پیشگیری از شیوع بیماری‌های فصلی برگزار شد، بر لزوم جدی گرفتن این بیماری و انجام اطلاع‌رسانی‌های مرتبط برای اقدامات بهداشتی جهت تشخیص، پیشگیری، کنترل و درمان این بیماری تاکید شد.
-
- صفحه اول بروشور
-
- صفحه دوم بروشور
شناخت بیماری
تب خونریزی دهنده کریمه کنگو یک بیماری خونریزی دهنده ویروسی و مشترک بین انسان و دام است که در انسان باعث بیماری و مرگ و میر می‌شود. مخزن بیماری طیف وسیعی از حیوانات اهلی و وحشی از جمله گاو، گوسفند، بز و … می‌باشد. پرندگان نسبت به این بیماری مقاوم هستند، ولی به علت احتمال آلوده بودن به کنه می‌توانند حامل این بیماری باشند.
ویروس بیماری تب خونریزی دهنده کریمه کنگو به وسیله کنه‌های دامی حمل می‌شود.
راه‌های انتقال بیماری
- نیش کنه‌های سخت آلوده یا تماس با ترشحات و ذرات کنه‌های له شده
- تماس با خونه و مواد آلوده کننده دام مبتلا که حاوی ویروس می‌باشد
- تماس با خون و ترشحات آلوده افراد مبتلا در بیمارستان یا هنگام انجام آزمایشات آنها
افراد در معرض خطر
دامداران، کارکنان کشتارگاه‌ها، قصاب‌ها، خانم‌های خانه‌دار، دامپزشکان، پزشکان و پرستاران
علائم بیماری
بیماری در دام علائم مشخصی ندارد و این امر تشخیص بیماری را مشکل می‌سازد. فقط زمانی که ویروس در خون دام وجود دارد، تب زودگذر و خفیفی ایجاد می‌کند که بعد از حدود یک هفته این تب خفیف نیز از بین می‌رود و از این مرحله به بعد دام برای انسان و کنه‌ها، آلوده کننده نمی‌باشد. بیماری در انسان یک دوره کمون دو تا هفت روزه دارد. بعد از آن علائم بیماری که بسیار مشابه آنفولانزا می‌باشد و شامل درد عضلانی، سورش چشم و حساسیت به نور، احتمالاً تهوع، استفراغ، گلو درد، لکه‌های قرمز یا بنفش روی پوست و داخل دهان، خونریزی از روده، بینی و لثه‌ها و خونریزی مغزی بوده و نهایتاً 15 الی 70 درصد موارد منجر به مرگ بیمار می‌شود.
روش تشخیص
قطعی‌ترین راه تشخیص بیماری جداسازی ویروس است که خون بیمار به مغز نوزاد موش تزریق می‌شود و بعد از یک هفته ویروس را در آزمایشگاه جستجو می‌کنند.
درمان بیماری
با توجه به اینکه بیماری در دام فاقد علائم درمانگاهی بوده و دامپزشک و دامدار قادر به تشخیص بیماری نمی‌باشند، لذا انجام اقدامات درمانی دام‌ها به هیچ عنوان مقدور نیست، ولی در انسان در مراحل اولیه بیماری قابل درمان می‌باشد.
اقدامات بهداشتی جهت کنترل و پیشگیری
- کسانی که با دام، لاشه، ترشحات و خون دام در تماس هستند می‌بایست از وسایل ایمنی نظیر لباس کار، چکمه، دستکش، ماسک، و عینک استفاده نمایند.
- در صورت وجود زخم در بدن از تماس آن با لاشه، ترشحات و خون دام جدا جلوگیری گردد.
- کشتار دام در کشتارگاه‌ها، زیر نظر کارشناسان دامپزشکی صورت پذیرد.
- تهیه گوشت از مراکز عرضه معتبر و دارای مهر دامپزشکی صورت گیرد.
- قبل از مصرف گوشت تازه حداقل 24 ساعت در یخچال نگهداری شود.
- در هنگام خرد کردن گوشت قرمز در منازل از دستکش استفاده شود.
- سمپاشی نمودن بدن دام و اماکن دامی با سموم ضد کنه، تا کنه‌های ناقل از بین بروند.
- پوشش مناسب بدن افراد در معرض خطر، به منظور جلوگیری از گزش کنه مد نظر قرار گیرد.
- از له کردن کنه‌ها با انگشت اکیدا خودداری شود.
دیدگاه شما چیست ؟!