زینب مظفری متولد سال ۱۳۷۴، دانش آموز دبیرستان کوثر و اهل روستای اسلام محله از توابع دهستان چاپارخانه در بخش خمام است که موفق به کسب بهترین رتبه‌ی بخش خمام در کنکور سراسری سال 1393 گردید. او که در هیچ کلاس کنکوری شرکت نکرده، رمز موفقیت خود را توکل به خدا و برنامه ریزی صحیح می‌داند.

– دوران پشت کنکور برای یک دانش آموز چگونه سپری می‌شود؟
وقتی دانش آموزان در دوران پشت کنکور هستند به کنکور همچون یک سد یا مانع نگاه می‌کنند، اما زمانی که از آن عبور می‌کنند و نتیجه‌ی آن را می‌بینند دیگر تعبیرشان از کنکور یک سد نیست، بلکه آن را پلی می‌دانند که آنها را وارد مسیر جدیدی نموده است. اما در هر صورت درس خواندن سخت است، مثل خواندن یک رمان یا روزنامه نیست. در واقع انسان باید چیزی را که علاقه‌ای به آن ندارد بپذیرد و بعد آن را بفهمد و در حافظه‌ی خود نگه دارد.

– در کلاس‌های کنکور شرکت کرده‌اید؟
در حال حاضر درس خواندن بچه‌ها یک چیز تشریفاتی شده و بچه ها تا اندازه‌ای انتظاراتشان بالا رفته است. آنها باید اتاق‌های جداگانه داشته باشند و به کلاس‌های گوناگون بروند ؛ اما من هیچ کلاسی نرفته‌ام و تنها در کنکور آزمایشی یک موسسه شرکت نموده ام. از نظر من، برای بدست آوردن یک رتبه‌ی خوب و حتی قبولی در کنکور نیازی به رفتن به این کلاس‌ها وجود ندارد. ولی توصیه نمی‌کنم که داوطلبین به کلاس‌های آموزشی نروند، بلکه این کلاس‌ها می‌تواند محدودتر باشد.
داوطلبین قبل از رفتن به کلاس یک ساعت باید درسشان را آماده کنند و بعد حدود یک ساعت زمان برای رفت و آمد به کلاس گذاشته می‌شود و داوطلب می‌خواهد یک ساعت نیز در سر کلاس حضور داشته باشد که در مجموع سه ساعت از وقتش گرفته می‌شود، در صورتی که اگر این سه ساعت را مطالعه کند می‌تواند خیلی بیشتر از وقت خود را استفاده کند.
در بسیاری از کتاب‌ها، کتاب تست نداشتم و به جرات می‌توانم بگویم که با کتاب‌های دست دوم این رتبه را بدست آوردم.
از نظام آموزش و پرورش و از دبیران محترم انتظار داریم تا به دانش آموزان بهای بیشتری برای انتخاب مسیر درست دهند و این گونه دانش آموزان درگیر مسائل حاشیه‌ای نشوند.

– درصد پاسخ‌های صحیح خود در دروس مختلف را ذکر نمایید.
زبان و ادبیات فارسی عمومی ۴۶/۷، زبان عربی عمومی ۷۴/۷، فرهنگ و معارف اسلامی ۸، زبان خارجه ۸، آمار و ریاضی ۲۸/۴، اقتصاد ۷۳/۴، زبان و ادبیات فارسی تخصصی ۴۷/۸، زبان عربی تخصصی ۷۶/۷، تاریخ و جغرافیا ۱۸/۹، علوم اجتماعی ۶۸/۴، فلسفه و منطقه ۲۶/۷ و روان شناسی ۶۸/۴.

– نقش امکانات در رسیدن به موفقیت تا چه اندازه موثر است؟
انیشتین نظریه ای دارد که در موفقیت 1 درصد نبوغ و ۹۹ درصد تلاش موثر است. من هم کاملاً این نظریه را قبول دارم. نمی‌گویم امکانات هیچ تاثیری ندارد ؛ امکانات هم تاثیر دارد، ولی در سخت‌ترین شرایط می‌توان بهترین نتایج را به دست آورد که از ارزش بیشتری برخوردار است.

– نقش چه کسانی را در موفقیت خود از سایرین پر رنگ‌تر می‌دانید؟
در درجه‌ی اول پدر و مادرم. صبح زود بیدار شدن سخت است، اما برای ما که کشاورز زاده‌ایم و زود بیدار شدن را اگر تجربه نکرده‌ایم، اما دیده ایم آن چنان سخت نبود. خصوصاً این که هر وقت ساعت ۵ بیدار می‌شدم و می‌دیدم که چراغ اتاق پدرم روشن است، باعث ایجاد دلگرمی در من می‌شد و سعی می‌کردم نهایت تلاشم را در آن روز انجام دهم تا از این طریق از زحمات ایشان تشکر نمایم، چون کار دیگری از دستم بر نمی‌آمد. همچنین از معلمین مدرسه خانم خوش فکر، خانم عبدی، مدیریت مدرسه خانم رنجکش، خانم شریفی و خیلی از دبیران دیگر که واقعاً به من کمک کرده‌اند نیز سپاسگزارم.

– دوری از شهر و زندگی در روستا مانع موفقیت شما نشد؟
زندگی در روستا یک سری نکات مثبت و یک سری نکات منفی دارد. مثلاً برای رفتن به مدرسه یک زمان طولانی از من گرفته می‌شد که من می‌توانستم در آن زمان درس بخوانم. گاهی اوقات که از برنامه‌ی خود عقب می‌ماندم مجبور بودم در طول مسیر کتاب دست بگیرم و درس بخوانم. اما روستا نکات مثبت زیادی هم برایم داشت، از جمله اینکه آرامش اینجا و اینکه عاری از سر و صدا بود کمکم می‌کرد تا خوب درس بخوانم و تمرکز کنم.

– چه برنامه‌ریزی‌ای را به دانش آموزان پشت کنکوری پیشنهاد می‌کنید؟
برنامه ریزی‌ای مناسب است که انعطاف پذیر و واقع بینانه باشد و در آن خودخواهی نباشد. بهترین برنامه، برنامه‌ای است که خود دانش آموز طراحی کند.

– اولین کسانی که به شما تبریک گفتند چه کسانی بودند؟
اول مادرم و بعد همسر برادرم. شبی که رتبه‌ها اعلام شد، به خاطر شلوغی سایت سنجش نتوانستم رتبه‌ام را ببینم. ساعت پنج بامداد که برای نماز صبح بیدار شدم به سایت سنجش رفتم و رتبه‌ام را دیدم. مادرم در آن لحظه کنارم بود و به من تبریک گفت. اولین شیرینی را هم پدرم به من داد.

– وقتی از رتبه‌ی خود با خبر شدید چه احساسی داشتید؟
مسلماً خیلی خوشحال شدم، اما بیشتر از این که دوست داشته باشم یک رتبه دو رقمی داشته باشم دوست داشتم رتبه ام هزار شود و آن وقت یک اسکناس هزار تومانی دست بگیرم و بگویم این رتبه من است، آخر هفتاد و شش تومانی نداریم تا من دست بگیرم!

– راز موفقیت خود را در چه می‌دانید؟
نمی‌توانم موفقیتم را در یک کلمه خلاصه کنم. عوامل مختلفی دست به دست هم دادند تا این رتبه به دست آید. اما اگر دوستان بپرسند که چه کنیم تا موفق شویم می‌گویم اول توکل به خدا داشته باشید و بعد ضمن برنامه ریزی مناسب، با شرایط کنار بیایید.