آیین‌های محلی، همواره به عنوان یک پل ارتباطی میان انسان و طبیعت، و همچنین میان انسان‌ها در کنار هم، اهمیت زیادی داشته‌اند. این آیین‌ها که معمولاً در فصول خاص سال یا مناسبت‌های خاص برگزار می‌شوند، نمادی از احترام به طبیعت، سنت‌ها و اعتقادات محلی‌اند. از جشن‌های برداشت محصول گرفته تا مراسمی که در آن مردم به یاد نیاکان خود دعا می‌کنند، همه و همه در پی ایجاد ارتباط با دنیای اطراف و با یکدیگرند.

محسن زیبایی در یادداشت خود نوشت: در بسیاری از مناطق، آیین‌ها نه تنها یک فرصت برای تفریح و شادی هستند، بلکه عملاً در حفظ هویت فرهنگی و اجتماعی جامعه نقش بسیار مهمی ایفا می‌کنند. این آیین‌ها به مردم یادآوری می‌کنند که در کنار دنیای مدرن و پیشرفته‌ای که در آن زندگی می‌کنیم، هنوز هم به ارتباط با گذشته و طبیعت نیاز داریم. این آداب و رسوم، ارتباط انسان را با دنیای اطراف و با همسایگانش تقویت می‌کنند.

با وجود اینکه بسیاری از این مراسم‌ها در سایه‌ی زندگی شهری و مدرن فراموش شده‌اند، هنوز هم در دل بسیاری از روستاها و شهرستان‌ها این آیین‌ها برگزار می‌شوند. حفظ و احیای این سنت‌ها نه تنها به معنای گرامی‌داشت تاریخ و فرهنگ محلی، بلکه به معنای حفظ پیوند انسان‌ها با طبیعت و ارزش‌های انسانی است.