در فرهنگ گیلانی، خانواده همیشه سنگ‌بنای جامعه بوده است؛ جایی که احترام به بزرگ‌ترها، دید و بازدیدهای منظم، و صمیمیت بین نسل‌ها نقش پررنگی داشته. والدین گیلانی، به‌ویژه مادران و پدران مسن، نقشی بی‌بدیل در حفظ این پیوندها ایفا کرده‌اند؛ با گرد هم آوردن فرزندان، حفظ سنت‌های خانوادگی و تأکید بر صله‌رحم در اعیاد و مناسبت‌ها.
امروز که سرعت زندگی و گسترش فناوری، فاصله‌های عاطفی را بیشتر کرده، نقش والدین در زنده نگه داشتن این ارتباطات از همیشه مهم‌تر است. وقتی خانه‌ی پدر و مادر گرم و باز باشد، نسل جوان هم دلگرم به بازگشت و دیدار می‌شود.
تحکیم روابط خانوادگی، تنها یک سنت نیست؛ سرمایه‌ای فرهنگی است که همدلی، تاب‌آوری و امید را در جامعه زنده نگه می‌دارد. گیلان برای حفظ هویت خود، نیازمند زنده نگه داشتن همین حلقه‌های کوچک اما مؤثر است.