خطبه اول – « اَلحَمدُ لِلّهِ الَّذي خَلَقَ السَّمواتِ وَ الاَرضَ وَجَعَلَ الظُّلُماتِ وَالنّورَ؛ ثُمَّ الصَّلاةُ وَ السَّلامُ عَلي اَشرَفِ بَريَّتِه وَ اَفضَلِ رُسُلِه وَ خاتَمِ اَنبيائِه، اَلعَبدِ المُؤيَّد، اَلمُصطَفَي الاَمجَدِ، اَلمَحمودِ الاَحمَدِ، اَبِي القاسِمِ مُحَمَّدٍ(صلي الله عليه و آله وسلم) وَعَلي اَهلِ بَيتِهِ الطَّيِبينَ الطّاهِرينَ المَعصومينَ وَاللَّعنُ الدّائِمُ عَلي اَعدائِهِم اَجمَعينَ». يا عباد الله! اتقوا الله؛ بندگان خدا پرهيزگار باشيد. پرهيزگاري با کنترل تمايلات نفساني، مصداق پيدا مي کند. تمايلاتي که هيچ حد و مرزي را نمي شناسند و هميشه مايل به برآورده شدن و اجابت خود تا آخرين درجه ممکن مي باشند. مثل اشتهاء به غذا که عموماً مردم تا آنجا که ميلشان مي کشد، مي خورند. و هرچه غذا لذيذتر باشد، اين اشتهايشان بيشتر هم مي شود. و عمداً هم سعي مي کنند با هزينه زياد و زحمت فراوان غذاهاي اشتهاآورتري فراهم کنند تا بيشتر از اين راه لذت ببرند و حاضر به قبول هيچ محدوديتي در اين زمينه نيستند؛ بلکه دوست دارند از اين حيث، آزاد و رها باشند. «بل يُريدُ الانسانُ لِيَفجُرَ اَمامَه» (قيامت/5). يعني«بلکه انسان مي خواهد (آزاد باشد و) در تمام عمر، گناه کند». فجور به معني بي بندوباري و عدم پايبندي به قوانين و مقررات مي باشد که در مقابل آن، تقوا قرار دارد يعني پايبندي به قوانين و مقررات الهي و خويشتن داري در مقابل تمايلات نفساني. خداوند سبحان در قرآن کريم اين دو را در مقابل هم قرار داده است. «فَاَلهَمَها فُجُورَها وَ تَقواها» (شمس/8). يعني« سپس فجور و تقوا (شر و خيرش) را به او الهام کرده است.» کسانيکه اعتقاد به قيامت نداشته باشند، پاي بندي به تقوا هم برايشان بي معني خواهد بود. قيامتي که براي متقين، بهشت دارد و براي فاجرين، جهنم. جهنمي که هم هيزمش انسان ها هستند «و اما القاسِطونَ فکانوا لجَهَنَّمَ حَطَبا» (جن/15). يعني«و اما ظالمان، هيزم دوزخند.»، هم ماده شعله ور کننده هيزم ها«فاتّقوا النّارَ التي وَقُودُهَا النّاسُ» (بقره/24). يعني«از آتشي بترسيد که هيزم آن، (بدن هاي) مردم (گنهکار) است»، و هم آنچه را که روي اين آتش ها مي سوزانند. «ثم في النار يُسجَرونَ» (غافر/72). يعني«سپس در آتش افروخته مي شوند.» درواقع ستمگران، هيزم جهنم اند و ائمه کفر که در اين دنيا هم آتش افروزي مي کردند، شعله ور کننده آن هيزم ها هستند و ساير گناهکاران هم در آنجا مي سوزند. بزرگترين خبر دنيا و مهم ترين خبر روز که دائماً بايد به ياد آن بود و راجع به آن گفتگو کرد، همين اخبار قيامت است که مردم اعتنايي به آن نمي کنند. «قل هو نَبَوءٌا عظيمٌ * اَنتُم عَنهُ مُعرِضُونَ» (ص/68-67). يعني«بگو: اين خبري بزرگ است * که شما از آن روي گردانيد!»، « عمَّ يَتَسائَلُونَ * عن النباء العظيم» (نبأ/2-1) يعني«آنها از چه چيزي از يکديگر سؤال مي کنند؟! * از خبر بزرگ و پر اهميت(رستاخيز)! هر کس که به اهميت قيامت پي ببرد، زندگي اش را هماهنگ با آن تنظيم مي کند و ياد مرگ، عاملي سازنده در زندگي او خواهد بود. ولي هر کس آن را ناديده بگيرد و يا از آن رويگرداني کند، زندگي اش در راه عبث و بيهوده تلف خواهد شد و ياد مرگ، مخرّب ترين عامل در زندگي اش خواهدبود. اگر مردم به حال خود رها شوند، همه توان خود را در راه رفاه مادي و آسايش جسمي به کار مي گيرند. و برترين آنها کسي خواهد بود که سالم تر، قوي تر، زيباتر و ثروتمند تر باشد. درحاليکه اينها معياري براي فضيلت حيوانات است و اتفاقاً برخي از حيوانات در اين جهات از هر انساني جلوترند. انسان، شايسته مقام خليفة اللهي است. اسنان در سايه ايمان، ارزش پيدا مي کند والا بدون ايمان، سقوط مي نمايد. «اِنّ شَرَّ الدّوابّ عند الله الذين کفروا فهم لا يؤمنون» (انفال/55). يعني«به يقين بدترين جنبندگان نزد خداوند کساني هستند که کافر شدند و ايمان نمي آورند.» انبياء براي شکوفايي اين جنبه وجودي انسان، برانگيخته شدند، به فرمايش اميرالمؤمنين(عليه السلام):«لِيُثيرُوا لَهُم دَفائِنُ العُقُولَ» (خطبه/1) و اين شعور نهفته در آدمي را بيدار کنند و به او بگويند که اگر مي خواهي کمال پيدا کني، بايد در جهت الهي حرکت کني؛ والا در جهات مادي هرگز نمي تواني به پاي کِرم ابريشم برسي که برگ توت را تبديل به پرنيان و اطلس مي کند يا به پاي زنبورعسل که شهد گياهان را مبدل به داروي شفابخش و غذاي مقوي مي کند. خدماتي که برخي از جانوران کوچک و کم اهميت از نظر ظاهر، خالصانه به عالم خلقت مي کنند، از دست و توان هيچ انساني برنمي آيد. پس چگونه مي توان گفت که برتري انسان در خدمت هرچه بيشتر به عالم خلقت است؟! خدمات مادي و رفاهي خوب است و لازم. ولي هدف غايي نيست. معيار پيشرفت کشور ما بايد ميزان گسترش اسلام و تقويت ايمان و تربيت اسلامي افراد باشد. امتياز حکومت اسلامي به استمرار حرکت انبياست و الا رفاه مادي و خدمات اجتماعي را هر کافري هم مي تواند انجام دهد ولي مقامي که خداوند به مؤمنين مي دهد بايد در جهت اقامه احکام دين خدا به کار رود. «الذين اِن مکّنّا هم في الارضِ اَقاموا الصلاةَ و اتَوُا الزّکاةَ و اَمَروُا بالمعروفِ و نَهَوا عن المنکر» (حج/41). يعني«همان کسانيکه هرگاه در زمين به آنها قدرت بخشيديم، نماز را برپا مي دارند و زکات مي دهند، و امر به معروف و نهي از منکر مي کنند.»، «ولِله عاقبةُ الاُمُورِ» يعني«و پايان همه کارها از آن خداست.» و سرانجام بايد رضايت خداوند را بدست بياوريم و پايان کار را از او بگيريم، و ان شاء الله که يک گزارش کار رضايت بخشي براي خداوند داشته باشيم. امام حسن(عليه السلام): عالي ترين همت را مؤمنين دارند که هم براي اصلاح امور دنيا و هم براي سعادت آخرت تلاش مي کنند.» (ميزان الحکمه/3/448).

خطبه دوم – اعوذ بالله من الشيطان الرجيم؛ بسم الله الرحمن الرحيم؛ اَلحَمدُ لِلّهِ رَبِّ العالَمينَ؛ نَحمَدُهُ وَ نَستَعينُه وَ نُؤمِنُ بِه وَ نَتَوَکَلُ عَليهِ وَ نَشهَدُ اَن لا اِلهَ اِلّا اللهُ وَحدَهُ لا شَريکَ لَه وَ اَنَّ مُحَمَّداً صَلَّي اللهُ عَليهِ وَ آلهِ وَسَلَّم عَبدُهُ وَرَسولُه، اللّهُمَّ صَلِّ عَلي عَليٍّ اَميرِ المُؤمِنينَ وَ وَصيِّ رَسولِ رَبِّ العالَمينَ، وَ صَلِّ عَلَي الصِّديقةِ الطاهِرَةِ فاطمةَ سَيِّدَةِ نِساءِالعالَمينَ وَ صَلِّ عَلي سِبطي الرَّحمَةِ وَ اِمامَي الَهُدي اَلحسنِ وَالحُسَينِ سَيَّدَي شَبابِ اَهلِ الجَنَّةِ وَ صَلِّ عَلي اَئمَّةِ المُسلِمينَ عَليِّ بنِ الحُسَينِ وَ مُحَمَّدِ بنِ عَليٍّ وَ جَعفَرِ بنِ مُحَمَّدٍ وَ مُوسَي بنِ جَعفَرٍ وَ عَليِ بنِ موسي وَ مُحَمَّدِ بنِ عَليٍّ وَ عَليِّ بنِ مُحَمَّدٍ وَالحَسَنِ بنِ عَليٍّ وَ الخَلَفِ الهادِي المَهديّ(عج)، حُجَجِکَ عَلي عِبادِک وَ اُمَنائِکَ في بِلادِک، صَلاةً کَثيرَةً دائِمَةً . اوصيکم و نفسي بتقوي الله؛ در خطبه دوم هم برحسب وظيفه، خود و شما را به تقواي الهي سفارش مي کنم. تقوايي که به فرمايش مقام معظم رهبري بزرگترين پيام نمازجمعه در هر هفته است و مايه هدايت مردم و اقتدار نظام مي باشد. هيچ کاري بدون تقوا به سرانجام خوشي نمي رسد، فکر و سخن و عمل خود را از نفوذ اراده شيطاني پاک کنيد تا سعادتمند شويد. فردا پنجم مرداد ماه سالروز برگزاري اولين نمازجمعه رسمي جمهوري اسلامي ايران در سال 1358 مي باشد که به امامت مرحوم حضرت آيت الله طالقاني(ره) اقامه شد و بدينوسيله اولين قدم در جهت برپايي يکي از دستورات اساسي دين، که خود دعوت کننده به اجراي بسياري از دستورات ديني ديگر مي باشد، برداشته شد. و از همان آغاز، تأثير خود را در ايجاد وحدت بين اقشار مختلف ملت و حتي گروه هاي سياسي برجا گذاشت، لذا دشمنان داخلي و خارجي نظام را وحشت زده کرد. منافقين و ملّي­گراها که تصور نمي کردند تمام فعاليت هايشان در طول هفته با يک خطبه وحدت بخش نمازجمعه خنثي شود، ابتدا سعي کردند در نهاد نمازجمعه تهران نفوذ کنند تا نه تنها از ستيزندگي اين اهرم قدرت نظام جمهوري اسلامي ايران بکاهند بلکه آن را بعنوان ابزاري در دست خود بگيرند، ولي ديدند که محتواي خطبه هاي نمازجمعه، پيرامون تقوا و التزام هرچه بيشتر به شريعت مقدس اسلام است، و کلامي درباره احساسات ناسيوناليستي و ملي گرايي گفته نمي شود. خواندن سوره منافقون در نماز هم جايي براي جولان منافقين باقي نمي گذارد، لذا از صفوف ملت فاصله گرفته و با ترورها و انفجارهاي ناجوانمردانه خود، برخي از ائمه جمعه و بسياري از مؤمنين نمازگزار را به شهادت رسانده و نام ننگي از خود به جا گذاشتند. نمازجمعه هميشه بعنوان يک اهرم قدرت سياسي مطرح بوده و هست. پيامبر اسلام(صلي الله عليه و آله وسلم) از آن بيشترين بهره برداري را به نفع تبليغ و ترويج اسلام و ايجاد وحدت و هم دلي در بين مردم مي کردند. سپس خلفاي غاصب و حکام بني اميه و بني عباس بيشترين سوء استفاده را از آن در جهت تحکيم پايه هاي قدرت غاصبانه خود کردند. به همين جهت بسياري از مؤمنين متقي، در آن زمان در نمازهاي جمعه آنها شرکت نمي کردند؛ چون باعث تقويت طاغوت مي شد. ولي در زمان حاکميت اسلام و ولايت فقيه، شرکت در نمازهاي آگاهي بخش و وحدت آفرين جمعه، از اعظم عبادات است. پنجم مرداد همچنين سالروز پيروزي رزمندگان اسلام در عمليات غرورآفرين مرصاد در سال 67 است که جوانان مؤمن ما موفق شدند با شکست خفّت بار منافقين، دمار از روزگارشان درآورند و انتقام ترورهاي ناجوانمردانه آنها را با هلاکت نيمي از نيروهايشان بگيرند. در آستانه شب هاي قدر و شهادت اميرالمؤمنين(عليه السلام) قرار داريم. اميرالمؤمنين(عليه السلام) در سايه عبوديت خداوند به درجه شهادت نايل آمد و در بهترين ايام سال به سوي خداوند برگشت نمود و حقّانيت عقيده اش را با خون خود امضاء کرد. و اما اکنون تکليف ماست که اين عقيده را پاس بداريم و اين راه را طي کنيم. شب هاي قدر فرصت بسيار مغتنمي است براي انجام اين وظيفه. حال که خداوند فرصت عذرخواهي و طلب مغفرت و وعده آمرزش به ما داده است بايد نهايت استفاده را از آن بکنيم قبل از اينکه به ما بگويند که حق عذرخواهي نداريد! «و لا يُؤذَنُ لهم فَيَعتَذِرونَ» (مرسلات/36). يعني«و به آنها اجازه داده نمي شود که عذرخواهي کنند.» در اين شب ها از هنگام غروب تا اذان صبح، خيمه رحمت خداوند بر سرتاسر عالم زده شده است. آنچه از خير و برکت و رحمت و مغفرت را که انسان در طول هزار ماه (که هر ماهي، سي شبانه روز يعني سي هزار شب) مي تواند جلب کند، در اين شب قدر بهتر از همه آنها را مي تواند، تحصيل نمايد. بنابراين غفلت در اين شب ها، خسران عظيم است. مقدرات خلق در اين شب ها صورت مي گيرد. حقيقت و باطن شب قدر همچون حقيقت نزول قرآن در اين شب، بر ما معلوم نيست و فقط رسول خدا(صلي الله عليه و آله وسلم) و کساني که در دامن او بزرگ شدند، مي دانند ولي همان طوري که ما ظهور قرآن را در همين الفاظ و کلمات مي بينيم، ظهور شب قدر را هم در همين شب هاي معروف مي توانيم درک کنيم. مقام معظم رهبري هفته گذشته، روز يکشنبه ديداري با کارگزاران نظام داشتند و نکات ارزشمندي را به منظور استمرار جهت گيري صحيح انقلاب و نظام ارائه نمودند. ازجمله اينکه: پيشرفت هاي علمي کشور بايد در اولويت کار همه مسئولان باشد و پيشرفت هاي خوبي که در ده سال گذشته صورت گرفته، نبايد کُند شود. زيرا ما براي رسيدن به سطح مطلوب و خطوط مقدم دانش جهاني، نيازمند حفظ اين سرعت مطلوب هستيم. و ديگر اينکه در تعامل با دنيا نبايد عملکرد دشمنان خود را از ياد ببريم. هنر تعامل با دنيا، ادامه دادن به مسير است، بدون اينکه کسي بتواند جلوي شما را بگيرد. و­الّا عقب نشيني از مسير اصلي به معناي شکست است. مقام معظم رهبري با اشاره به جابه جايي مسئوليت ها در ايران اسلامي فرمودند «که هميشه اين امر با آسايش، شادکامي و خوبي همراه بوده است الّا در سال 88 که برخي با خطاي بزرگ خود، کشور را به لب پرتگاه بردند.» بنابراين دولتمردان ما بايد بدانند که نفوذ فتنه گران در هر دولتي نه تنها باعث سقوط آن دولت بلکه موجب سقوط کشور خواهد شد. درواقع فتنه گران در زمان ما همچون بني اميه در زمان خلفا هستند که وقتي در دستگاه خلافت نفوذ کردند، آن را به فساد کشيدند و مهنت هاي زيادي براي مسلمانان به وجود آوردند.